Dichtbundel Camiel De Waegenaere (met voorouderreeks)

Camiel De Waegenaere was een Gottemse schilder, volksschrijver, vrijgezel en eenzaat, dichter bij Gods genade en auteur van een aantal verhalen. In de volksmond noemde men hem “Camiel lap”, een titel die heeft uit de tijd dat hij, zoals ook zijn vader, de kleermakersstiel als zelfstandige beoefende. Camiel heeft ook talloze dichtjes en versjes geschreven voor een huwelijk, geboorte, overlijden, communie en dergelijke.
“Nen raren” zo vonden sommige Gottemnaren hun artistiek dorpsgenoot. Hij overleed op 91 jarige leeftijd in 1946 in Deinze en is nu bijna vergeten. Op zijn eenvoudige grafzerk, die in 1980 werd vernieuwd, staat gebeiteld: “Hij was eenzaam, had de schoonheid lief en de gerechtigheid, God hebbe zijn ziel”.
Camiel stond al vlug bekend al een zonderling en bleef bij zijn moeder wonen. Hij dweepte met dichters en schrijvers en was daarenboven een verdienstelijk Leieschilder. Hij schreef nogal wat gedichten en verhalen die hier en daar verschenen, zoals in “ ’t Getrouwe Maldeghem” van Victor De Lille.
De zeer vrome, sociaal bewogen en Vlaamsgezinde Camiel was het niet altijd eens met de plaatselijke gemeentepolitiek. Deze Gottemse “Daensist” raakte ook wel eens in conflict met de pastoor.
Naast zijn letterkundige bezigheid hanteerde De Waegenaere ook met een fijne bedrevenheid het schilderspalet om alle mooie hoekjes van zijn geliefde dorp met een uitgesproken voorkeur voor de Leie met alle pittoreske aanblikken van toen vast te leggen.
De Waegenaere was een echte Gottemnaar in hart en ziel en hij is het willen blijven tot aan het einde van zijn dagen. Wegens zijn eigenzinnigheid kreeg hij van vele van zijn medeburgers niet het begrip waarop hij recht had, temeer ook omdat hij zo teruggetrokken en geïsoleerd leefde. Hij moest echter van geen andere liefde weten en hij hield dit vol tot aan zijn dood. Er is nu wel sedert enige tijd te Gottem een Camiel De Waegenaere plein.